Nieuws

Zaterdagavond iets voor 19.00 uur was het al duidelijk. Een volle kerk. Mensen die elkaar herkenden. Er werden voor de mis al blikken gewisseld, handen geschud, gezwaaid en geroezemoesd.

Het begon 14 dagen geleden met een berichtje in de Langstraat, op onze website en de Facebookpagina, waarin we onze laatste weekendviering aankondigden in de H. Gertrudiskerk. Al snel kregen we reacties van mensen die al betrokken waren bij de beginperiode van het toenmalige jongerenkoor, of die ooit lid waren geweest van Joko. Vooral via Facebook werd er aardig op los gedeeld. De verhalen kwamen los en zo ontdekten we dat het precies 50 jaar geleden begon in de voormalige H. Gertrudiskerk. 50 jaar themavieringen en jongerenmissen.

Het thema van de viering was "De toon van de tijd". Voorganger Gerard Oostveen nam ons mee terug naar de jaren 60, de "rumoerige" opkomst van The Beatles. Er ontstonden jongerenkoren die, met drumstel en Engelstalige Top-40 liedjes, de priesterkoren kwamen bezetten. Bij deze "Beatmissen" puilden de kerken uit. Niet alleen van jongeren maar ook van ouderen die er heel erg enthousiast van werden. De jongerenvieringen waren ongekend populair. Iedereen die graag zong, kwam bij het jongerenkoor. In alle vrijheid werd de liturgie ingevuld met teksten en liederen die de toon van de tijd lieten horen. Maar de tijd, onze tijd van leven, klinkt anders dan de tijd van voorbij. 

Er werd zaterdag stilgestaan bij de ontwikkeling van het voormalige jongerenkoor en Joko in Geertruidenberg en het ontstaan van Nie-Ko. Mede dankzij de akoestiek van de H. Gertrudiskerk werd het ook muzikaal gezien een mooie viering. De leden van Nie-Ko hadden zelf de liederen gekozen.

Na het slotgedicht over vriendschap en verbondenheid, nodigde de dirigent alle oud-leden uit om zich bij het koor te voegen en nog eens lekker mee te zingen als vanouds. Toen vervolgens bijna de halve kerk opstond en bij Nie-Ko kwam staan, ontstond er een kippenvelmomentje. Met een heus megakoor werd "Love shine a light" ingezet. Daarna volgden nog wat liedjes van weleer en de viering werd afgesloten met "Oh happy day" waarbij Guus de solo voor zijn rekening nam, net als in de tijd van Joko,

Na afloop werd er nog gezellig koffie gedronken en kwamen er nog veel verhalen boven. Genoeg aanleiding om na te denken over een officiële reünie. 

De viering van 3 februari 2018 krijgt een heel speciaal plaatsje in de archieven van Nie-Ko. Een viering die altijd een bijzonder gevoel zal oproepen. Een gevoel van vriendschap, verbondenheid, muziek en mooie ontmoetingen.

Hartelijk dank aan iedereen die hier aan heeft bijgedragen. 

 

... muziek maakt je blij

en helpt je om problemen op te lossen,

het geeft je een gevoel van saamhorigheid,

het is iets prachtigs,

wij kunnen niet zonder,

geven zonder te nemen,

...meer dan woorden kunnen zeggen...

Laat een reactie achter in ons Gastenboek

Gegevens

Geschreven: 04 februari 2018

Ben je ooit lid geweest van Nie-Ko of Joko en kriebelt het nog wel eens? Kom naar de laatste weekendviering van Nie-Ko en sluit aan bij het Slotlied en de toegiften.

Per 1 maart valt het doek voor de “zondagsviering” in de H. Gertrudiskerk in Geertruidenberg en komt het gebouw in de verkoop.

250 jaar geleden kwam er toestemming voor de bouw van een ‘Schuurkerk’ in Geertruidenberg, die van binnen prachtig moet zijn geweest. Voor die tijd kwamen er al Katholieken uit Geertruidenberg en omstreken naar een speciaal ingericht huis aan de Venestraat om hun kinderen te laten dopen en huwelijken te sluiten. In 1859 werd de eerste steen gelegd voor de bouw van de neogotische kerk recht tegenover de Geertruidskerk. Al snel bleek deze kerk te klein voor de groeiende parochie. Er kwam een “noodkerk” aan de Stadsweg en er werd gestart met de bouw van een nieuwe kerk aan de zuidzijde van de Venestraat. Een rechthoekige zaalkerk van gewapend beton met een opvallende kroon op de toren. Na 33 jaar dienst is dit gebouw gesloopt wegens betonrot en is het huidige gebouw in gebruik: een bescheiden kerkzaal met mooie akoestiek, in combinatie met de Gertrudisstaete.

In mei 1967 werd het jongerenkoor opgericht in Geertruidenberg. Een enthousiaste groep jongelui die regelmatig eigen jongerenvieringen in elkaar zette. Zoals bij veel jongerenkoren in de jaren 80, kwamen er steeds minder nieuwe leden en bleef er een groepje, steeds ouder wordende jongeren, over. Het begrip jongerenkoor werd losgelaten en het koor ging de naam Joko gebruiken.

De groep werd uiteindelijk zo klein dat op 1 juni 2006 de laatste viering werd verzorgd. Nu was er gelukkig een groep eigenwijze oud-koorleden die toch met elkaar verder wilden en zo ontstond een nieuw koor onder de naam Nie-Ko. Van lieverlee kwamen er mensen bij. Het zingen in de kerk is langzaam afgenomen en Nie-Ko gaat steeds meer de buitenwereld in. Een prima combinatie.

Zaterdag 3 februari om 19.00 uur is voor Nie-Ko de laatste weekendviering in de Gertrudiskerk in Geertruidenberg, maar zeker niet het laatste optreden. Nie-Ko nodigt alle oud-leden van Nie-Ko, Joko en het vroegere Jongerenkoor van Geertruidenberg uit om deze laatste weekendviering bij te wonen en aan het einde van de viering aan te sluiten voor het Slotlied en toegiften die nog in de herinnering liggen. Denk bijvoorbeeld aan “I heard a voice”, “The Exodus Song” en "Oh happy day".

Laat een reactie achter in ons Gastenboek

 

Gegevens

Geschreven: 24 januari 2018